dodatkowe informacje
Rewolwer Pietta 1858 Remington Texas Nikiel De Luxe kal.44 8"
1858 Remington Texas Nickel .44, misternie wykonana niklowana wersja rewolweru Remington DeLuxe w kalibrze .44. Tę wyjątkową broń, symbol Dzikiego Zachodu, pokryto ozdobnymi laserowo grawerowanymi ornamentami roślinnymi wykonanymi na ramie, cylindrze bębna, lufie, osłonie spustu, pobojczyku, kurku oraz okuciach chwytu.
Ładowany odprzodowo z ramą mosiężną i lufą 8 cala. Długie lufy były używane przez amerykańską kawalerię. Broń pokryta niklem jest łatwiejsza do czyszczenia po odbytym strzelaniu.
Remington - rewolwer który posiadał tzw. zamknięty szkielet (jednoczęściowy szkielet otaczał bęben z nabojami), co czyniło go bardziej niezawodnym od współczesnych mu rewolwerów Colta, w które miały szkielet otwarty. Zamknięty szkielet zapewniał też większą sztywność konstrukcji. Kolejną zaletą była możliwość wyjęcia całego bębna i założenia nowego, już załadowanego. Bęben cylindryczny z prostokątnymi wycięciami dla zatrzasku bębna. Lufa wkręcana w szkielet. Produkowany w latach 1863-1875, w dwóch kalibrach, .36 cal model Navy (dla marynarki) oraz .44 cal model Army (dla armii). Szacuje się, że fabrykę opuściło około 122 000 egzemplarzy tego modelu.
Budowa - rama z zamkniętym szkieletem, osłona spustu (kabłąk) wykonana z niklowanego mosiądzu. Oktagonalna lufa o długości 8", skok gwintu 1-30". Pełny nie grawerowany 6-cio komorowy bęben. Przyrządy celownicze, mocowana na jaskółczy ogon muszka.
Okładziny - chwytu z naturalnego drewna orzechowego, ułatwiają pewny uchwyt broni. Olejowanie wzmacnia kolor drewna, uwydatnia słoje, zachowuje naturalny wygląd. Olej wnika w głąb drewna, nie zatykając porów, dzięki czemu drewno może oddychać.
Spust - mechanizm naciągania języka spustowego umożliwia dwie pozycje: pół napiętą przeznaczoną do zakładania kapiszonów na kominki oraz napiętą w celu oddania strzału.
Pobojczyk - dźwigniowy (stempel), umieszczony zawiasowo pod lufą rewolweru, przeznaczony do dociskania kul ołowianych w komorach bębna. Dźwignia pobojczyka rozszerza się ku tyłowi, dzięki czemu broń miała bardziej opływowy kształt i nie zaczepiała o brzeg kabury.